Η πιο αφάνταστη σχετική ιστορία που άκουσα, ήταν η εξής: το 1978, μια παρέα βρισκόταν στην πλατεία της Αγίας Παρασκευής και τραβούσε φωτογραφίες. Κάποιος έριξε την ιδέα να πάνε Σπηλιά. Κοίταξαν τη φωτογραφική μηχανή και είδαν πως είχαν ακόμη μερικές πόζες. Έτσι, δεν αγόρασαν άλλο φιλμ. Ήταν η πρώτη τους επίσκεψη στη Σπηλιά τις μέρες της μεγάλης της δόξας! Αφού κατάφεραν να μπουν από τα συρματοπλέγματα, είδαν ότι έξω από το παράπηγμα του φύλακα υπήρχε κεσές με γάλα για μία γάτα. Έβγαλαν το συμπέρασμα πως ο φύλακας θα εμφανιζόταν από στιγμή σε στιγμή και με την ψυχή στο στόμα έριξαν μια βιαστική ματιά στη Σπηλιά. Βγαίνοντας, στήθηκαν για την αναμνηστική πόζα. Αυτός που κρατούσε τη μηχανή, την κοιτούσε βλακωδώς και καθυστερούσε παρά τις παροτρύνσεις να συντομεύει. Τελικά, ανακοίνωσε ότι στη μηχανή δεν υπήρχε φιλμ! Τσακώθηκαν για το ποιος κάνει πλάκα σε ποιον, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ο Χ.Γ. που μου διηγήθηκε την περίπτωση ήταν πεπεισμένος ότι κάτι ανεξήγητο είχε συμβεί.