Όσο θα βρισκόμαστε στη Νάξο να θυμόμαστε πως στο νησί αυτό τα στοιχειά κατοικούσαν σε κάθε σπίτι, κάθε πηγάδι και κάθε περιβόλι. Τα στοιχειά της Νάξου δεν παρουσιάζονταν ποτέ με την ίδια μορφή, αφού προτιμούσαν να αλλάζουν συνεχώς εμφάνιση. Μερικές φορές έμοιαζαν με μεγάλα φίδια και τότε λέγονταν Προβολάρηδες. Άλλες φορές πάλι, εμφανίζονταν σα μικρά κριάρια ή χρυσοί πετεινοί. Κάποτε, παρουσιάζονταν ως δικέφαλα φίδια και τότε λέγονταν Λαφιάτες. Οι ντόπιοι θεωρούσαν τα στοιχειά γούρικα, αλλά ταυτόχρονα πίστευαν πως, αν τα πείραζαν, θα τους έβρισκε μεγάλο κακό. Συνήθιζαν να τα αποκαλούν Σολφιδάκια ή Κλειδιά της Γης. Μπορούσαν να τα δουν μόνο οι αλαφροΐσκιωτοι, κι αυτοί όμως, μόνο για μια στιγμή. Να μην ξεχάσουμε να ρωτήσουμε και για το "χέρι του Ασκητή", ένα πέτρινο χέρι που σωζόταν μέχρι πρόσφατα κι η παράδοση λέει πως ήταν το χέρι ενός ασκητή που πέτρωσε, όταν νικήθηκε από τον πειρασμό που είχε μορφή γυναίκας.