Τον 14 αιώνα π.χ. οι κάτοικοι που ζούσαν πέριξ της (σημερινής) αποξηραμένης λίμνης της Κωπαίδας, στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν από τις πλημμύρες που κατέστρεφαν κηπευτικά τους, αποφάσισαν να αποστραγγίσουν την λίμνη και να χρησιμοποιήσουν το πρόσφορο έδαφός του βυθού της για τις καλλιέργιές τους. Οι Μινύες για τους οποίους γνωρίζουμε ελάχιστα στοιχεία, ήταν Ελληνικό φύλο που φέρεται να έχει ως καταγωγή την αρχαία Κοχλίδα. Περίπου το 1450 π.χ. ολοκληρώθηκαν τα σπουδαία σε τεχνολογία έργα αποστράγγισης. Αυτό που προκαλεί τον θαυμασμό με την πρώτη ματιά, είναι το κολοσσιαίο επίτευγμα και η τεράστια έκταση στην οποία απλώνωνται τα αρδευτικά κανάλια. Οι Μυνίες τεχνίτες του Ορχομενού, κατάφεραν να κατασκευάσουν αρχικά μία μεγάλη τάφρο (εδώ που τα λέμε μοιάζει με διώρυγα) που το πλάτος της σε ορισμένα σημεία φτάνει τα 60 μέτρα και στα Βορειο - Ανατολικά της λίμνης δημιούργησαν αναχώματα και τεχνητούς φράχτες, συγκεντρώνοντας τα νερά των χειμάρων σε μία άλλη τάφρο μήκους 9 χιλιομέτρων! Στη συγκεντρωτική αυτή, τάφρο, υπήρχαν καταβόθρες στις οποίες κατέληγαν τα νερά. Οι καταβόθρες όμως, ήταν λίγες και φυσικά δεν κατάφεραν ν' απορροφήσουν τον μεγάλο υδάτινο όγκο. Κι εδώ είναι το αποκορύφωμα της τέχνης αυτών των ανθρώπων, οι οποίοι κατασκεύασαν ένα υπόγειο τούνελ, σε βράχο με πολύ συμπαγή πέτρωμα. Η σήραγγα που δημιούργησαν ήταν επικλινή και έχει μήκος 2230 μέτρα, ύψος 1,8 και πλάτος 1,5 μέτρα και οδήγησε τα νερά στον όρμο της Λάρυμνας, στον Ευβοϊκό κόλπο. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κατανοητό με τι είδους εργαλεία κατάφεραν να σκάψουν τον βράχο, αλλά προκαλεί θαυμασμό και η τεχνογνωσία τους να τρυπήσουν το βουνό και να αδειάσουν τα νερά από την άλλη πλευρά στον Ευβοϊκό.