'Ανασκαφές

πού έγιναν στη Νέα Ν ι κ ο μ ή δ ε ι α Μακεδονίας — το πρώτο χωριό πού

εμφανίσθηκε ποτέ επί Ευρωπαϊκού εδάφους — και τή Θεσσαλική πεδιάδα,

δείχνουν συνοικισμούς μέ πολλά πλινθόκτιστα τετραγωνισμένα σπίτια,

στις παρυφές κοινοτικών δρόμων. Μικρά ήσαν τα σπίτια και στο καθένα

υπήρχε χώρος για μια μόνο οικογένεια. Έκεΐ μέσα όμως φαίνεται ότι σφυρηλατήθηκε

το θεμελιακό κοινωνικό κύτταρο, ό θ ε σ μ ό ς τ η ς ο ι κ ο γ

ε ν ε ί α ς , μέ τους ακατάλυτους δεσμούς αίματος, πού άπετέλεσεν έκτοτε

τή . σπονδυλική στήλη της άνθρωπότητος. 'Από τότε επίσης, ή Γη και ό

τόπος απέκτησε τή ιερή σημασία της γ ε ν έ τ ε ι ρ α ς και της Π α τ ρ ί δ ο ς ,

άπό απλό και αδιάφορο πέρασμα πού ήταν έως τότε στή συνείδηση των

ανθρώπων. 'Αρχηγός δέ της οικογενείας και πιθανώς του κάθε συνοικισμού,

ήταν τότε ή Κ ο υ ρ ο τ ρ ό φ ο ς Μ η τ έ ρ α , άφοϋ μόνον αυτή γεννούσε

παιδιά και φρόντιζε μέρα και νύχτα για τήν επιβίωση και τήν

ανατροφή της οικογενείας. Ό άνδρας πού συνήθως έλειπε άπό τό σπίτι

μέ τό κυνήγι ή τις αγροτικές του ασχολίες, δέν εΐχεν ακόμα πάρει τον

τίτλο τοϋ «Πατέρα», άφοϋ κανείς εως τότε δέν υποπτευόταν τον ρόλο του

στή διαδικασία της τεκνογονίας.