Η χριστιανική δεισιδαιμονική ειδωλολατρεία-εικονολατρεία θαυματουργών εικονων στο σύγχρονο κόσμο.Η φρικτή πτωματολατρεία- λειψανολατρεια στον μουσειοβυζαντινο χριστιανισμο είδος θρησκευτικης λατρείας με ρίζες από την  αρχαία Ελληνικη προγονολατρεία ηρωολατρεία.

Το φαινόμενο του να περιμένουν χιλιάδες άνθρωποι με τις ώρες να προσκυνήσουν την εικόνα άξιον εστί αποδεικνύει περίτρανα την θρησκευτική ειδωλολατρια που κυριαρχεί στον <<ορθοδοξο>>ανατολικο μουσειακό βυζαντινοχριστιανισμο.

Με το φαινόμενο προσκύνησης συγκεκριμένων <<θαυματουργων εικονων>> καθαρά δεν τηρείται η απόφαση της οικουμενικής συνοδου, της τότε αρχαίας εικονομαχίας του σκοταδιστικου βυζαντινού θεοκρατικου πολιτισμου, που αποφανθηκε ότι δηθεν η προσκύνηση και τιμη πηγαίνει στο πρωτότυπο εικονιζόμενο πρόσωπο κι όχι στην ίδια την κάθε <<θαυματουργή>>εικόνα.Μαλλον όμως πρόκειται περί μιας υποκριτικής θεολογικής δογματικής διατύπωσης εκείνου του καιρού που την χρησιμοποιεί μέχρι τώρα ο ανατολικός <<ορθοδοξος>> χριστιανισμός με σκοπό να δικαιολογεί τις κάθε λίγο και λιγάκι ειδωλολατρικές εξάρσεις πιστών του.

Η τάση του να στρογγυλεύει η <<ορθόδοξη>> φονταμεταλιστικη εκκλησία τις γωνίες που τσιμπανε και εκθέτουνε και να προσπαθεί να αποδωσει το κακό ως καλό την ζημιώνει εμπρος στα μάτια των νοημονων αλλά και των απανταχού πνευματικών ανθρώπων.

Αν ίσχυε λοιπόν αυτη η θεολογική ερμηνεία της οικουμενικής συνόδου του σκοτεινού μεσαίωνα, τότε όλοι αυτοί οι ειδωλολάτρες χριστιανοί πιστοί δεν θα απέδιδαν  λατρεία  και προσκύνηση σε συγκεκριμένες εικόνες της μητέρας του Ιησου αλλα στην εικόνα που έχουν στο σπίτι τους και σε οποιαδήποτε άλλη κοινή τυποποιημένη εικόνα του εμπορίου που απεικονίζει το ίδιο πρόσωπο λατρείας με την καθε συγκεκριμένη ξακουστή και ονομασμενη η οποίες βγαίνουν γυροβολιά προσκυνησης για γέμισμα παγκαριών και τσεπών.

Προσκυνάνε λοιπόν και αποδίδουν λατρεία σε συγκεκριμένες θαυματοποιές ξακουστες εικόνες όποτε αυτο είναι καθαρά ειδωλολατρία όπως προσκυνούσαν στην αρχαία ελληνική θρησκεία είδωλα και ξόανα θεοτήτων που θα περιμένανε και τοτε ουρές από πλήθη ευλαβων θρήσκων για να προσκυνήσουν και να αποδώσουν λατρεία στα ξόανα της Αθηνάς της Ήρας της Άρτεμης κλπ γιατί πιστεύανε ότι εκρυβαν δυνάμεις και θαυματουργές ενεργειες.

Συμπληρωματικά να αναφέρουμε (και προκαλούμε για αυτο τον αναγνώστη για ιστορική εκκλησιαστική έρευνα) ότι η λατρεία της Μαριάμ μητέρας του Ιησου ως Παναγία και Θεοτοκου ήταν παντελώς ανύπαρκτη τους 4 περιπου πρώτους αιώνες του χριστιανισμού.Μιλαμε για τα 400 πρώτα χρόνια του χριστιανισμου δεν υπήρχε λατρεια Παναγίας θεοτοκου εμφανιστηκε περίπου ή προς τα τέλη του 3ου αιώνα ή αρχες του 4ου αιώνα και επισημοποιήθηκε μετά τις δογματικές διαμάχες περί της φύσης του Ιησου.Απο μια ψευτο οικουμενική σύνοδο το 430 που ανακήρυξε Θεοτόκο την Μαριάμ.Απο εκεί και ύστερα ξεκίνησε επίσημα με ναους η Παναγιολατρεια .Οι θεολογικές διαμάχες που ξεκίνησαν πριν τη σύνοδο αυτή από την ματια ερευνητών ιστορικών ήταν επινοήματα και προφασεις λόγο ανταγωνισμού για λογους πολιτικής επιρροής απο αντιζηλία  του φιλαρχου ψευτοαγιου επισκόπου Κυρριλου Αλεξάνδρειας του ηθικού αυτουργού της δολοφονίας της φιλοσόφου Υπατίας, προς αντιπαλους ομοϊδεάτες του επισκόπους της χριστιανικής αρχιερατικής σεκτας. Ο συγκεκριμένος σύμφωνα με αναλυτές ιστορικούς θρησκειολογους χρησιμοποιούσε το δήθεν αιρετικό του κατηγορητήριο για να ανταγωνιστεί πολιτικά και αρχομανιακα επισκοπους αντιζηλους του και ιδιαίτερα αυτού της Κωνσταντινούπολης που κατάφερε τελικα να τον στιγματίσει ως αιρετικό και να τον εκθρονισει.

Συνηθιζοταν μεταξύ αυτών των αρχομανιακων εξουσιομανων ανθρώπων οι πολιτικές διαμάχες αντιζηλίας με πρόφαση την κατηγορία αιρετισμου.

Ομως είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε εδώ ότι για να διατηρείται μια πεποίθηση αιώνων συμβαίνουν φαινόμενα μέσα από τη λατρεία ξοανων.Δηλαδη δεν μπορεί να μην γινόντουσαν ιασεις στην αρχαια λατρεία του Ασκληπιού με τόσα ιερά και περιγραφές σε  αναθήματα για ιασεις και πληθώρα ταματων ομοιωματων ποδιών χεριών κλπ για αυτό το λόγο διατηρούνταν αιώνες η πίστη και η λατρεία του.Το ίδιο και στον βυζαντινο χριστιανισμο.Ανεξήγητα φαινόμενα θαυματα ομως αλλά και λατρεία ειδωλολατρικών θαυματουργων ξοανων γινόντουσαν και σε αλλες θρησκειες της Ινδικής είτε της Αιγυπτιακής οπως γίνονται τώρα και στη λατρεία χριστιανικών θαυματουργικων ειδωλικων ξοανων του χριστιανισμου με αποτέλεσμα να μπαίνει το σκεπτικό οτι η πηγή των μεταφυσικών φαινομένων και ενεργειών να είναι η ίδια άσχετα με το εικονιζόμενο θρησκευτικό πρόσωπο  ή την επίκληση.

Ομως όταν ικέτης άνθρωπος πιστεύει ότι κάθε θρησκευτικο ξόανο λατρειας είναι ιδιαιτερο μέσο ώστε να γίνεται θαύμα μέσο αυτού ή ότι φέρει μαγικές θρησκευτικες ιδιότητες που βαφτίζονται <<χαρη>> στην χριστιανική κυρίως θεολογική γλώσσα, αυτό είναι καθαρή ειδωλολατρεία απόλυτα και χωρίς δεύτερη σκέψη.Οι άνθρωποι που περιμένουν στις ουρές για προσκύνημα στο κάθε ονομαστο συγκεκριμένο φημισμένο χριστιανικο θαυματουργό ξόανο εικόνα και χωρίς να έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας απλά για να αποδωσουν προσκύνηση και λατρεία ,αυτοί καθαρά δεισιδαιμονικα ειδωλολατρουν και ας μην θέλει να το παραδεχτεί το υποκριτικό φαρισαικο ψευδοιερατειο.Αλλα και όσοι από την κάστα των πτυχιουχων που δεν θέλουν να γίνουν και να αποκαλούνται θρησκειολογοι αλλά <<θεολογοι>>.Ας υποθέσουμε ότι διπλα σε μια <<θαυματουργη>>φημισμένη εικόνα που μπροστά της περιμένει ώρες μια ατέλειωτη ουρα ανθρώπων για προσκύνηση στέκεται ένας άνθρωπος που κρατά μια απλή εικόνα απ' το σπίτι του με το ίδιο πρόσωπο ζωγραφισμενο.Κανενας απ' όσους περιμένουν δεν πρόκειται να δώσει σημασια ούτε προσκυνηση.Ολοι θα πάνε στην μαγική θαυματουργή φημισμένη οποτε αποδεικνύεται ότι η λατρεια αποδίδεται όχι μόνο στο πρόσωπο αλλά και στην ίδια την εικονα.Ετσι λειτουργεί η αρχαία πρωτογονη ειδωλολατρια στον χριστιανισμο.Η διασπορά της ειδωλολατρίας στον χριστιανισμό γίνεται για το οικονομικό κέρδος κυριως όταν τίθονται για προσκύνηση τέτοιες φημισμένες θαυματουργές εικόνες.Η χριστιανοσύνη μαλλον θα πρέπει να τιθασευσει τις ειδωλολατρικές εξάρσεις της.

Η λειψανολατρεια αγίων αλλά και η εορταστική ονοματολογία προέρχεται από την αρχαία λατρεία των ηρώων που στους τάφους τους καταφευγαν ικέτες για κάθε είδους παθήματα οι αρχαίοι Έλληνες.Τμηματα λειψάνων τους ή αντικειμένων τους χρησιμοποιούνταν για επιτυχή έκβαση πολεμων.Συνηθιζοταν η εορταστικη ονοματολογία στην αρχαία Ελλάδα ακριβώς όπως επικράτησε η χριστιανική εορταστικη αγιοονοματολογια.Εορταστικες λιτανείες και περιφορές αντικειμένων ηρώων αλλά και τμήματα λειψάνων τους λιτανευονταν ακριβώς οπως συμβαίνει στον βυζαντινολατινο χριστιανισμό.Κοινες γραμμές κοινά ήθη και δεισιδαιμονικες προλήψεις.Στο χριστιανισμό στις απαρχές αυτων των εθων εκτίθονταν προς λατρεια μονο καποια λείψανα μαρτύρων από τα χρόνια των χριστιανικών διωγμων.Μεταγενεστερα και σταδιακά επί της σκοτεινής βυζαντινής ειδωλολατρικης χριστιανοσύνης αναπτύχθηκε η τάση να λατρεύονται τα πτώματα επιφανών χριστιανών <<αγιων>>.Η τάση αυτη δικαιολογηθηκε με διάφορες αμπελοθεολογιες του τυπου οτι άνθρωποι αυτοί με τον ηθικο βίο τους γίνανε θεοφόροι και δοχεία θεϊκης χάριτος δηλαδή με λίγα λόγια γίνανε σαν άλλοι ημίθεοι ήρωες της αρχαίας Ελληνικής λατρείας που ζούσαν με τους θεούς, και για αυτό θα πρέπει να λατρεύονται τα πτώματα τους όπως στην αρχαία Ελληνικη ηρωολατρεια.Αλλο είναι να τιμάς σε μια τιμητική λαρνακα τα λείψανα καποιου προσώπου που σέβεσαι και θαυμαζεις κι άλλο είναι να τα προσκυνάς και να πιστεύεις ότι κρύβουν δυνάμεις και να τα λιτανευεις.Εχει διαφορά του να αποδίδεις τιμή στα πτώματα επιφανών ανθρώπων από την θρησκευτική λατρεία τους. Αρα επισημαίνεται μια κοινή ανάγκη θρησκευτικής εκφρασης που τα βαθύτερα οντολογικού χαρακτήρα ψυχολογικά αιτια είναι η ταση και αναγκη στο να αυτολατρεύεται το ανθρώπινο ειδος.Ο άνθρωπος σε διάφορες εκφράσεις της ζωής εξυψώνει και λατρεύει τον εαυτό του.Ετσι λοιπόν με μια  σκυταλοδρομικου τύπου μετάβαση της ίδιας θρησκευτικής εκφρασης με άλλες νεες ερμηνείες  επικράτησαν ήθη λατρευτικά που οι πρωτογενείς χριστιανικές εκκλησιες δεν θα μπορούσαν να φανταστούν ποτέ ότι θα προεκυπτε τέτοια εξέλιξη στο χριστιανισμο.Στην πραγματικότητα ο βυζαντινός χριστιανισμός και η συνεχεια του ο συγχρονος βυζαντινομουσειακός χριστιανισμός διατηρούν αιώνες παραδοσιακα την ειδωλολατρική παγανιστική θρησκευτική έκφραση συναισθήματος μέσο της πολυλατρειας των άλλοτε προστατιδων θεοτήτων που αντικαταστάθηκαν στις ψυχές των πιστών χριστιανών από την προστατευτική πολυπληθή αγιολατρεια.Φαινόμενα, επινοήσεις, παραδόσεις αδιανόητα για τους αρχαιότερους πιστους του χριστιανισμού των πρωτοχριστιανικων αιώνων.

Το θεολογικό δικαιολογητικό εφυολογημα περί του ότι άγιο πνεύμα εμπνέει τα κάθε είδους τυπικά και ήθη της χριστιανικής εκκλησίας πάει περίπατο.

Η χριστιανική τυπική λατρεια μέσα από τα επινοήματα και τις προσμίξεις που υιοθέτησε για να εκφραζεται δεν  διαφοροποιηται από την αρχαία δεισιδαιμονικη ειδωλολατρεία.

Ολα αυτά αλλοτε τα επέβαλε αποκλειστικά το βυζαντινο ψευτο αρχιερατειο επί τούτου για να εκριζωσει εστίες αρχαίας Ελληνικής λατρείας δήθεν με την ενεργειακή δύναμη λειψάνων μαρτύρων κλπ ,και άλλοτε ως μία φυσική μετάβαση η μεγάλη πλειοψηφία της δεισιδαιμονικης λαϊκης εκδήλωσης θρησκευτικης πίστης τα πέρασε σταδιακά από την παλαιά Ελληνική θρησκεία στον χριστιανισμό κουβαλώντας στοιχεία της αρχαίας θρησκείας στη νέα και  ανάγκασε το χριστιανικο ιερατείο προς όφελος της αύξησης πιστων να αποδεχτεί τα συγκεκριμένα ειδωλολατρικά ηθη και να τα δικαιολογήσει με κάθε είδους <<πατερικά>> θεολογικά εφυολογηματα που ακόμα και τα ιδια περάσανε σε μια μορφη ιερής παραδοσιακης λατρείας που δεν δέχεται αμφισβήτηση.

Εδω όμως σ αυτό το κομματι δηλαδή το φαινόμενο της θρησκευτικής πατερολατρειας παραδοσιολατρειας παρατηρούμε μια σύγκλιση και κοινή γραμμή με τον πατερικο παραδοσιακό Ιουδαϊσμο.

Είναι ένα θλιβερό κατάντημα ο σύγχρονος οργανωμένος χριστιανισμός που αποκαλείται επίσημα εκκλησία με το να προσπαθει να διαφυλάξει οργανωμενα την πίστη του Ιησού Χριστού και οτιδήποτε πνευματικό και ηθικο ιδεώδες και αυτο να το κανει διαφυλάσσοντας  σκυταλοδρομικα παραδοσιακα ανακατεμένο αναγκαστικά μαζί με όλη αυτή την σκοταδιστική λασπη θρησκευτικων και μαγικων τελετουργιων, πτωματολατρειας, ειδωλολατρείας ξοανων,μαζί με πληθώρα απο θρυλολογιες μυθολογιες δεισιδαιμονίες κι άλλων πολλων εφυολογημάτων πρωτόγονων νόων ανθρώπων αρχαίων χρόνων που τους καλούμε αγίους πατέρες από τους οποίους οι περισσοτεροι  πιστεύανε ότι η γη είναι επίπεδη και τα άστρα είναι για να φωτίζουν τη νύχτα της γης.

Ειναι τραγικό να μην τολμανε και να αδυνατούνε να ξεχωρίσουν δύο γαϊδάρων αχυρο οι σύγχρονοι ταγοι της εκκλησιας.Διατηρουν σκυταλοδρομικα  αρχαίες σκοταδιστικές πλανες και πρωτόγονου είδους λατρεια από εμονικό φανατικό φονταμεταλισμό και παραδοσιολατρεία.Οι δε εκκλησιαστικοί ταγοί οι χρυσομητροφοροι  παν-αγιώτατοι μακαριωτάτοι παν-ιερωτατοι σεβασμιωτατοι δεν προχωρούν σε κάθε ειδους ανακαίνιση για το λόγο ότι φυσικό επομενο θα είναι και να απωλέσουν το γραφικο αρχαϊκής μόδας αρχοντοχρυσαφενιο θεατρικό μασκαριλίκι τους.

Για να απευθυνθούμε τώρα  αποκλειστικά μόνο σε πιστούς ώστε να τους βοηθησουμε να σκεφτουνε μέσα από τους δικούς τους κώδικες πιστης.Αν υποθέσουμε ότι κινείται και αλληλεπιδρά σ αυτό τον χώρο Ον υπερβατικό υπερκοσμιο κινηται επειδή επιθυμούν ψυχές ανθρώπων να αλληλεπιδράσουν μαζί του και όχι επειδη το ανθρώπινο ανώριμο πρωτόγονο θρησκευτικό σύστημα είναι έτσι καμωμένο που να δημιουργεί συνθήκες και έδαφος η πόλο ελξης για μια τέτοιου ειδους μεταφυσικη αλληλεπιδραση ή εύνοια.Δηλαδη αν οι θρησκευτικές δομές και λατρευτικά πλαίσια απεκδυθουν το αρχαίο δεισιδαιμονικο ειδωλολατρικό προφίλ τους δεν θα εμποδιζε κάτι τέτοιο  υπερβατικο ον να συνεχίσει να αλληλεπιδρά μαζί τους αλλά και σε οποιοδήποτε άνθρωπο από έξω από την χριστιανική σεκτα.

Η χριστιανική εκκλησία δεν μπορεί να ατενίζει το μέλλον κουβαλώντας στην πλάτη της τα μεσαιωνικά βυζαντινά κατάλοιπα.Χρειαζεται σβήσιμο και επανεκινηση για να μπορέσει να βαδίσει πνευματικα στο μέλλον που ανοίγεται στην ανθρωπότητα.

Φ.Φάνητος.