— Τό κομποσχοίνι, Πάτερ Παϊσιε, ποτέ δέν πρέπει νά τό αφήνουμε άπό τά χέρια μας, γιατί είναι τό όπλο τού Μοναχού καί έχει μεγάλη δύναμη. Κάποτε είχα σταυρώσει μέ τό κομποσχοίνι έναν δαιμονισμένο στις Καρυές καί άμέσως έλευθερώθηκε ο άνθρωπος.

Τό γεγονός αυτό τό άκουσα καί άπό τόν παπα - Ευμένιο, ο οποϊος ήταν παρών και τά είδε. 'Ενώ δ Γερο - Πέτρος είχε άπλωμένα τά κομποσχοίνια καί το τσάϊ τού βουνού στίς Καρυές, γιά νά τά πουλήση, είδε τόν άνθρωπο πού βασανιζόταν άπό τό άκάθαρτο πνεύμα, χωρίς νά μπορούν νά τόν βοηθήσουν οί άνθρωποι πού ήταν γύρω του. Σηκώνεται σιγά - σιγά ο Γερο - Πέτρος καί συμμαζεύει τά έργόχειρά του, τόν πλησιάζει άθόρυβα, τόν σταυρώνει μέ τό κομποσχοίνι του καί φεύγει γρήγορα, γιά νά μή τόν ιδούν. Οί άνθρωποι, σχεδόν όλοι, είδαν μόνο τόν δαιμονισμένο ξαφνικά θεραπευμένον καί δόξασαν μετά τόν Θεό, όταν κατάλαβαν πώς υπάρχουν "Αγιοι καί στήν έποχή μας! Τόν μικρό όμως "Οσιο Πέτρο δέν πρόλαβαν νή τόν δoύv όλοι έκτός άπό δύο - τρείς.