Kάποτε,ένας Αγιοπαυλίτης Μοναχός είχε πάει στον Αγιο Γεράσιμο στην Κεφαλληνία.Την ώρα της Θείας Λειτουργίας έμεινε μέσα στο Ιερό και έκανε κομποσχοίνι-έλεγε νοερώς την ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ,Υιέ του θεού ελέησον ημάς-ενώ έξω έψαλλαν.Είχαν δε φέρει στην εκκλησία και έναν δαιμονισμένο,για να θεραπευθεί από τον Αγιο Γεράσιμο. Ενώ λοιπόν έλεγε την ευχή ο Μοναχός μέσα από το ιερό,το δαιμόνιο έξω καιγόταν και φώναζε: -Μη τραβάς αυτό το σχοινί ,ρε καλόγηρε,γιατί με καίει. Το άκουσε αυτό και ο Ιερεύς και λέει στον μοναχό: -Κάνε αδελφέ μου κομποσχοίνι όσο μπορείς,για να ελευθερωθεί το πλάσμα του θεού από το δαίμονα. Τότε ο δαίμονας οργισμένος φώναξε : -Ρε παλιόπαπα,τί του λες να τραβάει το σχοινί;Με καίει! Τότε ο μοναχός με περισσοτερο πόνο έκανε κομποσχοίνι και ο βασανισμένος άνθρωπος απαλλάχτηκε από το δαιμόνιο.